No Spang!!

Heeeey lieve mensen,

Hoop dat alles nog steeds goed met jullie gaat!
Heel erg bedankt voor alle lieve mailtjes, belletjes, smsjes en krabbels. Doet me heel erg goed wat van jullie te horen.

Genoeg over jullie, laten we t over mij hebben! (tsjah kan niet echt anders op mijn site)

Het gaat hier nog steeds geweldig. Suriname is echt een heerlijk land. Al regent het hier soms de hele dag, je kan hier van hele kleine dingen ontzettend genieten. Om even een voorbeeld te geven: Gister had ik een baaldag op mijn stage, het liep echt niet zoals ik het wilde. Dan stap je daarna de bus in waar een heerlijke reggae cd keihard aan staat, de hele bus zit vol dus je komt naast een rastaman te zitten die meteen begint: ‘heey schatje, waar kom jij vandaan?’
Misschien komt het niet helemaal goed over, maar ik kan het sfeertje hier echt niet uitleggen. Ik kan jullie vertellen dat het 10x zo relaxt is dan de connexxion. Voor 1 srd (25 cent) word je naar de stad gebracht. Eenmaal aangekomen in de stad moet ik ongeveer een kwartiertje naar huis lopen en je staat er hier echt van te kijken wat er in een kwartier allemaal tegen je gezegd kan worden! 10x pssstttt, 8x toeteren, 4x hey schatje, 20x taxi?, 1x Wij gaan echt wel samen wonen! Het is dus echt niet te geloven hier. Af en toe kan je er gek van worden, maar het leuke is dat het hier hele andere betekenissen heeft. Het schijnt een belediging te zijn als je niet naar een mooi meisje toetert. Het is dus helaas niet altijd even persoonlijk maar toch goed voor je zelfvertrouwen.

Dan even de dingen die we gedaan hebben. Vorige week hebben we een tripje gemaakt naar Santigron. Dit is een marrondorp. Dat wil zeggen dat de weggelopen slaven zich daar vroeger gevestigd hebben.
We moesten eerst met de bus naar de Surinamerivier. Eenmaal aangekomen moesten we een uur met een boot door de rivier. Dit alles niet geheel ongevaarlijk want daar schijnen nogal wat krokodillen in te zitten en ons bootje was niet de vage kennissensloep die mijn papa heeft. (check de foto’s)
We waren met tien Nederlandse mensen en we vielen in de prijzen want er waren vijf gruwelijk mooie mannen mee. (check wederom de foto’s, HEBBEN WIJ WEER!)
Eenmaal aangekomen in het dorp hebben we onze ogen uitgekeken. Ontzettend indrukwekkend om te zien hoe die mensen leven daar. Je mocht geen foto’s maken, omdat de mensen denken dat je dan verbinding kan maken met de duivel.. helaas, want dat hadden jullie ook wel willen zien.

Verder zijn we nog naar een reggae concert geweest. Dat was echt geweldig. Bleek een hele bekende kerel te zijn waar een paar honderd man op af kwam. Gelukkig even wat minder stagiaires die avond want daar word je wel een btje moe van.
Die man heeft echt een geniaal concert weg gegeven. Volgende keer zijn wij daar dus weer bij.

Verder hebben we ons zaterdag heel prima vermaakt op white beach. Hangmatje mee en hoppa, de hele dag relaxen. Heerlijk gegeten en daarna tot de vroege uurtjes het uitgaansleven van paramaribo onveilig maken. (dames, voor een rode wodka – red bull betaal je hier 2 euro)
Soms is het lastig dat mijn mama hier niet is die af en toe zegt, Dion is het niet slim om een avondje thuis te blijven of vroeg naar huis te gaan. Maar daar sta je vaak pas de volgende dag bij stil.. Geen zorgen mam, die meiden hier houden me goed in de gaten.

Op stage gaat top. Kinderen zijn alleen ontzettend zwak. Bovenbouw klassen die de tafel van 1 niet snappen of hun naam niet kunnen spellen. Tis af en toe echt wel even schrikken. Danielle en ik hebben ons eigen lokaal waar we zwakke rekenaars helpen. Geweldig om te doen omdat er normaal geen aandacht word besteed aan de zwakke kinderen. Niet heel gek want als je bijna vijftig kinderen in je klas hebt is het lastig met alle verschillen rekening te houden. Wat wij doen is voor de meeste kinderen echt een uitkomst.

De karaoke avondjes zijn echt genieten. Heerlijk even mee blerren op \Marco Borsato of Linda, Roos en Jessica.

Volgens mij vergeet ik weer van alles te vertellen maar dat doe ik de volgende keer! Ik beloof dat ik dr wat vaker wat op zou zetten. Maar ey, wat zouden jullie doen? Bij ’t vat een rosetje drinken of ik een internet hokje zitten waar je met je ellebogen op het toetsenbord van de buurman hangt? Owww dat dacht ik al.

Heeel erg veel liefs

Dionne